zondag 4 september 2011

Brrrr... de Bretonse streep

Ik heb een hekel aan modespecials van bladen. In marketingtermen ben ik een 'laggard', wat zoveel betekent als 'hopeloze meeloper met de massa'. Als iedereen in een harembroek loopt, dan pas vraag ik me af of ik er ook iets mee moet. Modespecials blinken uit in onbegrijpelijke kledingstukken en combinaties die je zelden of nooit in het wild tegenkomt en als 'laggard' al helemaal niet aan durft en kan of wil betalen.

Vooral van de herfst- en wintermodespecials word ik verdrietig. Dat is vast omdat ik de donkere dagen met tegenzin zie aankomen, maar ik weet het nooit met winterkleren. Robuuste stoffen waardoor jurkjes alles behalve flatteus staan, maar bij mij een soort plompe kostschooluitstraling hebben. Wintertruien, ook zoiets: te dik, te saai, of leuk & dun en dus te koud. Dat aarzelende okergeel nu (alleen mooi bij Suri's) en alle tinten bruin en beige (met het laatste restje zomerbruin nog best aardig, maar daarna zie je eruit als flets muurbloempje).

Maar het ergste van alles dit seizoen is de revival van de Bretonse streep. Sowieso duikt ie elke lente op in de onvermijdelijke marinelook. Maar nu heeft ie zelfs de zomer overleefd en dat is te zien. De meesten van ons kunnen daar beter niet aan beginnen, vanwege hippe dikke billen. Maar het straatbeeld staat bol van brede strepen over dito heupen. Doe het niet, laat dat nou over aan stoere zeilers, boeven of... die mooie homo's van JPG!