Stamkroeg

Beter dan welke middelbare of lagere schoolreünie ook... een reünie van je stamkroeg! Daar ging je tenslotte heen uit vrije wil. De opkomst was dan ook groot. Het was even onwennig maar eigenlijk... zag iedereen er toch nog best hetzelfde uit. Vooral de vrouwen, nog steeds overwegend mooi. Na afloop even de gedachte wegdrukken dat jong en fris afwezig waren, die je in een gemiddeld café in een studentenstad hoogbejaard doen voelen. En de mannen 'ageing gracefully', of in goed Nederlands 'leuk opgedroogd'. Alleen een paar prachtige krullenbollen waren veranderd in kojacks. Stoer wel, maar ook een beetje jammer.

De barman/dj draaide onveranderd goed. Was destijds al een van de redenen om naar de kroeg te gaan. Rijgt nog steeds de juiste platen aan elkaar, voelt de sfeer feilloos aan, of maakt'm (dat weet ik nog steeds niet). Tijdens het draaien danst en zingt ie mee. Hij mist geen enkele beat, change, of emotie, kent alles 'by heart'. Niks veranderd. Wat nou twintig jaar geleden (is het echt zo lang?), tijd is zo rekbaar en uiteindelijk ook niks meer dan een hersenspinsel...

Alleen, op een onbewaakt moment, als ie even een cd-hoesje checkt, dan zie je het: een zwarte hoornen leesbril. Razendsnel af als je een plaatje komt aanvragen. Maar toch... goed gezien... en had hij niet ook ooit meer krullen?

Bijna 40...

Op een gegeven moment is het risico om
in de knop te blijven groter dan
het risico om tot bloei te komen.

Anaïs Nin

Prins

Nog minder dan veertig dagen tot veertig en ondanks allerhande levenservaring nog steeds stille dromen van een prins op het witte paard. Nou ja, soort van dan. Gewoon die ene leukerd, net iets leuker dan de rest. Laat het paard maar zitten eigenlijk. En niet al te knap, want dat brengt maar onrust in de vorm van nimmer aflatende concurrentie van ‘sisters’ die blonder, slanker en ook nog eens… jonger zijn (brrr).

Omdat in deze levensfase ‘leuk’ vooral bezet en druk is en ‘leuk-en-vrijgezel’ in de omgeving niet voorradig, aan het digitaal daten geslagen. Kwaliteitssite – duur en traag – met blurry pics en uitgebreide omschrijving, waarbij je uit een lijst je karaktereigenschappen kunt kiezen. Allemaal prinsen dus: met humor, eerlijk, goed uitziend, kinderlievend. Het kan niet op.

En toch, het is o zo ontmoedigend... want je zoekt natuurlijk vooral naar een prachtig innerlijk, maar je bent wel het meest nieuwsgierig naar het plaatje. Alleen daar zit een dubbeldikke Hamiltonlens met vaseline overheen. Leuke uitdaging voor de verbeeldingskracht natuurlijk, maarrrr wat je wèl ziet, is dat niet:
...de beroepen… een eindeloze lijst managers, controllers, belastinginspecteurs, adviseurs, trainers, ambtenaren, vertegenwoordigers… Geen romantiek of fantasie in te bekennen en geen visitekaartje voor 'leuker dan de rest'. Nergens levenskunstenaar, goochelaar, eigenaar chocoladefabriek, fijne collega of… prins.