Ik doe het niet, ik doe het niet. Ik! Doe! Er! Niet! Aan!
Mee! Volwassen mensen die virtuele monsters met een bal bekogelen op straat.
Die plots voor de bakker op de hoek blijven staan na sluitingstijd omdat er een
blauwe gym is. Die toch al niet opletten op de fiets met hun mobiel in de hand,
maar nu gewoon je tuinkabouter omver peddelen teneinde een poliwag of rattata te
vangen. Not in my backyard! En ook niet in mijn voortuin trouwens.
Tot vervelens toe heb ik de afgelopen jaren onbegrijpelijke
gesprekken van mijn zoon en zijn vriendjes aangehoord over armor, abilities,
super powers, enzovoort. De bergwandelvakantie in de Spaanse Pyreneeën heeft ie
enkel en alleen doorstaan door het nonstop over Pokémon te hebben en ma en
bergen zoveel mogelijk te negeren. Onmin thuis kenmerkt zich door mijn
standaardteksten: Ga eens wat doen, kijk om je heen, kom van die bank af, zet
dat scherm uit, ga naar buiten, beweeg!
En dan plots is daar PokémonGO die dat allemaal voor
elkaar krijgt. Ok, behalve dat schermpje dan. Kilometers worden er afgelegd. Dus
ik overstag. Eindelijk iets samen doen wat we allebei leuk vinden -ehh ja,
stiekem toch wel. Een beetje. Naar buiten, bewegen, monsters vangen. Hij legt het
me uit. Ik fungeer als zijn hotspot (want geen eigen databundel) dus hij blijft
nog gezellig dichtbij ook. Nog geen 5 minuten onderweg of we worden
aangesproken door een groepje twintigers: of wij weten hoe het werkt. Geroutineerd
volgt er een gedetailleerde uitleg van mijn 13-jarige. We blijven hangen bij de
‘pokestop’ waar je Pokéballs, stardust en ander broodnodig wapentuig kunt vergaren.
We hangen bepaald niet alleen. Best gezellig.
Voor het hardlopen op zondagochtend krijg ik het advies:
mam ga eerst ff een rondje wandelen, dan krijg je misschien een ei bij een Pokéstop.
Stop ‘m in de broedmachine en na je 5km rondje is ie uitgekomen. Jammer dat het
na het wandelen in mijn rug schoot. Hoe broed ik nou in godsnaam dat ei uit? Er
passeert een moeder op een scooter. Haar zoontje achterop gebiedt haar te
stoppen bij de pokéstop. Mijn telefoon trilt, ik richt.
Gotcha!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten